Γράφει η ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ Χρύσα,
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ
Η πρόληψη της υποτροπής είναι ένα κομμάτι ζωτικής σημασίας στην Αλλαγή Ζωής.
Συχνά παρατηρείται ότι η υποτροπή λογίζεται από πολλούς ως “αποτυχία” του προγράμματος ή του εξαρτημένου. Επίσης, υπάρχει η πεποίθηση ότι όταν διδάσκεις στους θεραπευόμενους τι πρέπει να κάνουν σε περίπτωση υποτροπής ή ακόμη και όταν συζητάς για υποτροπή, τους δίνεις την δικαιολογία για να κάνουν αυτό ακριβώς: να υποτροπιάσουν.
Στην Αλλαγή Ζωής σκεφτόμαστε διαφορετικά.
Πιστεύουμε πως αν ο θεραπευόμενος ξέρει πως να διαχειριστεί μια κατάσταση υποτροπής θα είναι ικανός να το κάνει άμεσα και αποτελεσματικά, δηλαδή ή να προλάβει την υποτροπή πριν συμβεί ή έστω και όταν συμβεί να επιστρέψει γρήγορα στην ανάρρωση.
Δυστυχώς η εξάρτηση, είναι μια υποτροπιάζουσα ασθένεια.
Υπάρχουν πολύ λόγοι που μπορεί να συντρέχουν ώστε να συμβεί η υποτροπή, όπως για παράδειγμα η αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων/προβλημάτων, παροτρύνσεις από το περιβάλλον, επιθυμίες κλπ.
Κάθε θεραπευόμενος σε υποτροπή αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση, γι’ αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει η υποτροπή να αντιμετωπίζεται “μαζικά”.
Στην Αλλαγή Ζωής ο θεραπευόμενος που έχει ολοκληρώσει το θεραπευτικό πρόγραμμα και υποτροπιάσει, δεν επαναλαμβάνει τον ίδιο κύκλο του προγράμματος από την αρχή.
Στόχος μας είναι η σωστή αξιολόγηση της κατάστασης του κάθε θεραπευόμενου, ώστε να εντοπιστούν οι λόγοι που οδήγησαν το άτομο σε υποτροπή ώστε να επεξεργαστούν/ αντιμετωπιστούν θεραπευτικά.
Έτσι προτείνεται το κατάλληλο πρόγραμμα θεραπείας επικεντρωμένο στις αδυναμίες του εκάστοτε θεραπευόμενου με σκοπό βεβαία να αποφευχθεί νέα υποτροπή στο μέλλον.
Η υποτροπή αποτελεί μία οδυνηρή κατάληξη τόσο για το ίδιο το άτομο, όσο και το περιβάλλον του.
Οφείλεται σε μία πολύπλοκη σύνθεση αιτιών και η αντιμετώπιση της πρέπει να είναι το δυνατόν άμεση.
